Rozdział 1 – Porwanie w Coolsville
Pewnej wiosennej nocy, gdy mieszkańcy Coolsville już dawno spali, jakiś wysoki, chudy człowiek przemykał ciemnymi zaułkami. Był ubrany w czarny kombinezon, czarną kominiarkę i czarne buty, a na ramieniu niósł zawiązany płócienny worek, w którym znajdowało się coś niewielkiego i podłużnego. Nawet dziecko rozpoznałoby w nim typa spod ciemnej gwiazdy.
W końcu mężczyzna doszedł do czarnego samochodu, stojącego pod latarnią przy jednej z głównych ulic miasta. Następnie rozejrzał się wokoło, żeby mieć pewność, że nikt go nie śledzi i szybko wsiadł do pojazdu, umieściwszy swój pakunek na tylnym siedzeniu.
– Jak poszło? – zapytał siedzący za kierownicą przysadzisty, łysy człowiek.
– Bułka z masłem – odparł chudy przestępca. – Szef będzie zadowolony. Tych dwoje naiwniaków zostawiło otwarte okno w salonie. Zapewne myśleli, że nikt się nie dowie, że nowy system alarmowy będą mieli założony dopiero rano!
– Głupcy! – zarechotał łysy.
– No! Żałuję, że nie zobaczę ich min, kiedy się zorientują, że dzieciaka nie ma! Hahaha!
Wkrótce samochód, uwożący głęboko uśpione, nieświadome powagi sytuacji dziecko, zniknął w mrokach nocy.